Ups and Downs

Maandagochtend op kantoor, altijd zwaar en nooit leuk, maar na een boel downs, toch een up met groots nieuws.

Nu zitten jullie natuurlijk allemaal op het puntje van jullie stoel, maar eigenlijk stelt het niks voor. Ik heb namelijk EINDELIJK na 13 weken te horen gekregen wát en hóe ik mijn stageopdracht mag gaan doen. En dat het mag is heel groot nieuws want dat was nog wel een dingetje. Spaanse managers vinden dominante Nederlandse meisjes niet zo leuk, maar met een beeetje druk van school is het dan toch eindelijk voor elkaar. Ze is zelfs zo enthousiast dat ik vanmiddag al de eerste resultaten moet leveren, helemaal prima want vervelen is niks voor mij.

Helaas is dit de eerste up sinds quite some time, want van de zelfstandige hard werkende Muk is niks meer over en dus slijt ik mijn dagen hier op kantoor. Waar ik eerst mee mocht met de managers om klanten te ontvangen, blijf ik nu in m'n eentje achter om promotiepakketten te vouwen voor 200 man en ze allemaal een persoonlijke brief te schrijven. Ode aan de computer, had niet in de tijd van de pen willen leven!

Verder is er de afgelopen weken weinig spannends gebeurd. 25 November kwam er een groep van 350 Nederlanders naar het hotel en dat vond ik wel heel erg leuk. Ik mis Nederland best erg besefte ik me toen ik eindelijk niet meer het zwarte zwaantje was hier. De groep was hier voor de zomerbrochure presentatie van Thomas Cook (Neckermann) NL en ze hadden een groot activiteiten programma met 5 tegen 5, raad het liedje en oerhollandse gezelligheidsspellen. Op het moment dat ze met zn allen "IK HOUU VAN DANSEN EN MUZIEEEK, EVIVAA ESPAÑAAA" gingen zingen (sorry het zit nu vast in je hoofd), keek ik trots naar mn gezellige landgenoten en m'n Spaanse collega's wisten niet wat ze zagen. Nooit gedacht dat wij zo raar zijn in de ogen van buitenlanders, ik vind het alleen maar gezellig!

Besides this heb ik gezellig een bakkie koffie gedronken met Sebastiaan Labrie, die voor de gelegenheid mee was om alles te filmen. Het wordt niet uitgezonden maar is voor TC zelf en ik kom dus gelukkig niet in m'n apenpakkie op tv.

Hierna weer de dagelijkse bezigheden en vrijdag helemaal van mezelf geschrokken. Ik dacht serieus dat ik van de vermoeidheid vergeten was wat ik moest doen, want m'n hoofd was leeg en ik had geen taken meer. Na het 5x checken van m'n agenda bleek dat ik écht niks meer had en besefte ik me dat ik de afgelopen weken echt te weinig rust heb gehad.

Het was dit weekend dan ook tijd voor Spaanse Fiestas en ik heb m'n vrije tijd goed benut. Vrijdagavond was een jongen van het animatieteam jarig en Jasna en ik waren uitgenodigd. Martina, de nieuwe kamergenoot van Jasna ging ook gezellig mee en zo spendeerden we de avond in een karaokebar. Op stap gaan met het animatieteam is ontzettend vermakelijk want ze dansen en zingen er op los en maakten goed gebruik van de Karaoke. Ook een nieuw vriendje gemaakt, zoals de meeste weten ben ik gek op parkietjes en papagaaien en ik was dus tot over m'n oren verliefd op de grijze roodstaart die de hele avond met me heeft zitten babbelen. Om 3 uur 's nachts werd het tijd om naar Jungle te gaan voor een dansje, maar na een half uur had ik die vervelende Spaanse jochies wel weer gezien en ben ik zo m'n bed in gerold.

Zaterdag heb ik heerlijk de dag doorgebracht op het strand en ben ik 's avonds uit eten geweest met m'n Duitse vriendinnetjes Jasna, Martina en Connie en hun agent Nanette die hun stageplek heeft geregeld. Morgen gaat Connie namelijk weer naar huis en dat is het eerste vriendinnetje dat ik gedag mag gaan zeggen, waarna donderdag m'n allereeerste maatje Jimena vertrekt naar Frankrijk.

Gister was het tijd om te relaxen wat helemaal ontspannend werd met een bezoekje aan de Sauna met Jasna en 2 jongens van t animatieteam. We hebben heerlijk een paar uurtjes vertoefd in de Spa van een ander 5* hotel voor maar een paar euro! Echt iets om vaker te doen want een sauna en een thermaal bad zijn echt top om lekker te ontspannen.

Ik ben dus weer helemaal opgeladen en hoewel het jammer is dat m'n vriendinnetjes vertrekken ben ik er wel oke mee, ik wist het vanaf het begin. Ik vind het veel erger dat ik de gezellige sinterklaasavondjes met m'n familie mis, de verjaardag van Lina die ik al veel te lang niet gesproken heb en vriendinnetje manon die zaterdag dr tigjaren ingaat. Ik had er allemaal graag bij geweest, maar gelukkig is Nick hier volgende week en daar kijk ik natuurlijk ontzettend naar uit!

Voor nu ga ik weer een saai weekje tegemoet en ga ik eindelijk de eerste stapjes naar het einde zetten. Nog maar een paar weekjes en ik sta 12 januari weer op schiphol, can't wait!

Saludos y besitos desde la isla! xxxx